ترجمه فروع کافی ؛ ج 9 , ص 493 

7 - سلیمان بن هلال گوید: امام صادق علیه السّلام درباره مردی که با مردی دیگر لواط می کند فرمود:

اگر ادخال صورت نگرفته باشد، لواطکننده تازیانه می خورد و اگر صورت گرفته باشد او را سرپا نگه می دارند، سپس یک ضربه شمشیر به او می زنند؛ هر زخمی که شمشیر به او وارد کند.

گفتم: آن، همان قتل است ؟

فرمود: آن، همان است.

(  ترجمه فروع کافی ؛ ج 9 , ص 493  )

 مرآه العقول ؛ ج 23 , ص 304 

: ضعیف. قوله علیه السلام: هو ذلک أی موضع وقع علیه السیف أو المعنی أن الحد هو ما ذکرت لک بأنه یضرب ضربه سواء قتل به أم لا، و الأول أوفق لمذهب الأصحاب و سائر الأخبار و الله یعلم. و قال فی المسالک: إن کان اللواط دون الإیقاب بأن فعل بین الألیتین أو بین الفخذین فقد اختلف الأصحاب فی حکمه، و المشهور الجلد لکل منهما ذهب إلی ذلک المفید و المرتضی و ابن أبی عقیل و سلار و أبو الصلاح و ابن إدریس و سائر المتأخرین و قال الشیخ فی کتابی الأخبار و النهایه و تبعه القاضی و جماعه: یرجم إن کان محصنا و إلا جلد مائه جمعا بین الروایات، و یظهر من الصدوقین و ابن الجنید وجوب القتل مطلقا، لأنهم فرضوه فی غیر الموقب و جعلوا الإیقاب هو الکفر بالله تعالی أخذا من روایه حذیفه بن منصور ، و حمل علی المبالغه فی الذنب أو علی المستحل. أی هو القتل و لا بد من أن یقتل به، فالمراد بقوله علیه السلام: أخذ السیف منه ما أخذ

(  مرآه العقول ؛ ج 23 , ص 304  )

ص : 1